Σκεψη

Κατέβηκα μια στιγμή απ τον ουρανό να δω την πραγματικότητα Και ένιωσα ακατάλληλη Προφανέστατα δεν υπήρχε θέση εκεί για μένα Ετρεξα να γυρίσω πίσω Και η πόρτα ήτανε κλειστή με σημείωμα δεν μπορείς να ξαναμπεις.
Αρχικά γέλασα χτύπησα την πόρτα κ μετά φώναξα με όλη μου τη δύναμη μα σαν να μην με άκουγε κάνεις. 
Και τότε ένιωσα μόνη τόσο μόνη όσο δεν είχα νιώσει πότε άλλοτε. 
Με κυρίευσε ένας θύμος, μια απογοήτευση. Δεν μπορούσα να καταλάβω ή απλά δεν ήθελα να δεχτώ το τι γινόταν. Και κοίταξα τριγύρω και το μόνο που έβλεπα ήταν τέρατα. ένα είδος που δεν μπορούσα να εξηγήσω
Ένα προσπάθησε να με πλησιάσει και απλά ούρλιαξα.
Τόσο που ένιωσα να σκίσιμο μες τον λάρυγγα μου.
Άρχιζα να τρέμω. 
Έβαλα τα χέρια μου στα μάτια μου. 
Και ξαφνικά ένιωσα ένα άγγιγμα έτρεμα στην ιδέα να κοιτάξω ψηλά .
Κ αν πέθανα εδώ? Τι έκανα να το αξίζω αυτό?